Jako mieszkańcy Bielska-Białej, gdy myślimy o Francji, w naszych głowach pojawiają się konkretne obrazy – budynki i postacie, elementy sławnej już przecież kuchni francuskiej. Czy jednak myślimy o tym, kto stoi za powstaniem każdego z symboli współczesnej Francji? Kto jest odpowiedzialny za to, że z Paryża przywozimy ze sobą miniaturki Wieży Eiffla?
Wieża Eiffla
Najczęściej wiemy, że Wieża Eiffla to po prostu wieża – i tyle. Rzadko kiedy zastanawiamy się, dlaczego została wybudowana i w jakim celu stoi do dzisiaj. Tymczasem, ta ogromna żelazna konstrukcja, licząca 324 metry wysokości, została wzniesiona z okazji Wystawy Światowej, która miała miejsce w Paryżu w roku 1889. Była niejako pomnikiem upamiętniającym setną rocznicę rewolucji francuskiej. Miała ona zostać rozebrana zaraz po wystawie, jednak jej konstruktor, Gustave Eiffel, aby uchronić swoje dzieło przed tym losem, założył na wieży laboratorium meteorologiczne. Niewiele zdaje sobie sprawę, że przez krótki czas Wieża Eiffla miała znaczenie militarne – na początku I Wojny Światowej umożliwiała komunikację telegraficzną z wojskami francuskimi stacjonującymi na granicy niemiecko-francuskiej.
Katedra Notre Dame
Paryska katedra zyskała sławę między innymi dzięki powieści Victora Hugo, który umieścił tę wspaniałą, gotycką budowlę w centrum swojego dzieła „Katedra Marii Panny w Paryżu”. Jej budowę rozpoczęto w 1163 i trwała ona ponad 180 lat. To świątynia poświęcona Matce Boskiej (Notre Dame oznacza po francusku „Nasza Pani”), a wybudowana jest na wyspie na Sekwanie. Mało kto zdaje sobie sprawę, że w czasach rewolucji francuskiej miała ona zostać zburzona, lecz zdołała uniknąć tego losu z powodu potencjalnego zagrożenia dla znajdujących w pobliżu budynków. Choć utraciła wtedy zadaszenie swoich wież, świątynia zachowała się do dzisiaj. Inną ciekawostkę stanowi fakt, że przechowywany jest w niej relikwiarz drzewa Krzyża Świętego stanowiący część polskiego skarbca królewskiego, który wywiózł do Francji Jan II Kazimierz po swojej abdykacji.
Francuskie sery
Francja często bywa nazywaną ojczyzną sera i istnieją ku temu powodu. To właśnie na północy tego kraju we wczesnym średniowieczu wynaleziono ser. Pierwszymi „ośrodkami”, które zajmowały się jego produkcją były klasztory, w których mnisi, przykładając ogromną wagę do jakości wytwarzanej przez siebie żywności, wytwarzali pierwsze z tego typu produktów. Właśnie dzięki temu wiele współczesnych serów nosi nazwy klasztorów, w których opracowano ich recepturę lub miejscowości, z której się wywodzą. Poza granicami Francji najpopularniejsze są sery typu Camembert, Brie czy Roquefort, ale istnieją setki gatunków regionalnych, o których nie słyszy się poza granicami kraju. Aby je poznać, trzeba się osobiście wybrać do Francji, najlepiej w czasie jednego z „serowych festiwali”.
Kogut
Mniej popularnym, lecz ciekawym symbolem Francji jest kogut. Podłożem dla skojarzenia tego ptaka z tym właśnie krajem jest fakt, że łacińskie słowo „gallus” oznacza zarówno koguta jak i Gala, dawnego mieszkańca obecnych terenów Francji. Jednocześnie utożsamiany z dumą, kogut często pojawia się w różnych miejscach, gdzie symbolicznie przedstawia się państwo francuskie, był również maskotką sportową w trakcie organizowanych w tym kraju mistrzostwach w piłce nożnej.
Marianne
To kobieca postać utożsamiana z wolnością i ideałami francuskiej republiki. Imię to było używane jako kryptonim francuskiego stowarzyszenia republikańskiego. Obecnie Marianne używa się jako oficjalnego symbolu Francji widocznego na dokumentach i w instytucjach – jest to kobiece popiersie na tle kolorów niebieskiego, białego i czerwonego. Przez lata, podczas rzeźbienia nowych popiersi mających przedstawiać Marianne, proszono o pozowanie sławne francuskie kobiety, które same w sobie stanowiły symbol swojego kraju, np. Brigitte Bardot czy Catherine Deneuve.
